dinsdag 29 november 2016

Lewis jas

Enkele weken geleden zag ik op bloglovin' de mooie Louise coat passeren ... wat miste ik toen een dochter ! Enkele dagen na de blogtour las ik dat er ook een Lewis coat werd uitgebracht ... Wacht even, een zoon voor deze jas heb ik wel ;-)

Dus impulsief kocht ik het patroontje om dan te denken 'Aiaiai, kan je dit wel ?' Het gevloek en het gesukkel (dank je, uitvinder van het tornmesje !) met mijn te kleine Theo staat me nog vers voor de geest. En dan las ik over deze wedstrijd.

Nooit gedacht dat ik een deadline ging halen aan mijn naaitempo. De Theo kostte me een week... Maar een handleiding die leest als een trein, een paar mails (over hoeveel stofbreedte gaat dit en hoeveel paspel en moet ik vanbinnen afwerken ?) naar Marte en een paar mails van Marte later (Dank u Marte!), presenteer ik met trots mijn eerste jas a.k.a. mijn eerste kabouterkledingstuk dat past....


De buitenstof, een zeer donkerblauw wolletje, kreeg ik van mijn vriendin Magda, die me haar moeders stoffenvoorraad schonk. Voor de voering mocht mijn kabouter numero 1 kiezen tussen stofje 1 en stofje 2.


Zeker was ik dat hij voor de auto's ging gaan, mijn kleine autofreak, dus haalde ik alvast rode paspel, rode velcro en een lange rode rits bij Mertens. Maar kabouter koos voor 'aargh .... ik ben een piraat !' Oeps....


Het piratenkatoentje kocht ik op het stoffenspektakel Leuven in 2013. Het werd destijds gekocht voor een hemdje voor kabouter 1, maar raakte in de kast na geboorte van kabouter 1, in het gezelschap van mijn frustrerende, steken-skippende, ai-ai-3-lagen-stof-hééulp vorige naaimachine. ;-)


Ik ging voor de ritsversie met velcro en mét kap en gebruikte rode paspel tussen de kapnaden, het gedeelde achterpand en aan de zakken vooraan. En zie ... ze komen overeen. *grote verwondering* *legt haar tornmesje weg*




Kabouter 1 is dolblij met zijn nieuwe jas. Ook de zakken werden geïnspecteerd, uitgeprobeerd en goedgekeurd ... *probeert er koeken in te krijgen*


Bewegingsruimte ... *check* Kan tegen een stoot ... *check* Kan tegen geloop ... *check*


En bij het terug naar binnengaan, wou hij zijn jas niet meer uitdoen ... Mission accomplished !


Ik nam een 4 jaar voor mijn 3-jarige en het ophanglusje maakte ik wel iets breder ... om het gezichtje plaats te geven. Ook mijn labeltje naaide ik vast.


Voor de rest veranderde ik niets aan het patroon. Ik zou nog niet weten hoe ! ;-)


Patroon: Lewis coat - Compagnie M
Stof: Donkerblauwe wol (gekregen) / Piratenkatoentje (Stoffenspektakel Leuven 2013)
Fournituren: Mertens

zaterdag 5 november 2016

Kasperpraat

Mama, maaamaaa, ...
Ja, mus ?
Mama, kijk ... Ik heb een ja-voet en een nee-voet ... en ze zijn getrouwd !

Kasper 2 jaar 11 maanden

maandag 31 oktober 2016

Vandaag is het begin. Een blog beginnen, het speelt al langer in mijn hoofd tijdens het lange platliggen. Maar ook tijdens het kijken naar mus van 2,5 jaar terwijl ik denk ‘Waar is die tijd gebleven dat jij in mijn armen lag na je flesje ?’.

Echter ook ‘Er zijn er al zoveel blogs. Wie gaat er nu geïnteresseerd zijn in mijn kabouter(s)?’ En toch ... Het kriebelde om vast te houden... de uitspraken, de knuffels, de spontaniteit,... Maar er was al zo weinig tijd. ‘Alles gaat zo vlug voorbij en heb ik hier tijd voor?’ Het waren enkele van de gedachten die er vroeger voor zorgden dat het plan telkens in de kast verdween.

Sinds ik de naaiblogs ontdekte, welke zorgden voor afleiding tijdens mijn verplichte platte rust voor kabouter 2, weerklonk de roep om ook van start te gaan steeds luider.

En toch bleef het knagen ... 'Naai ik wel genoeg hiervoor ?' Ik heb uiteindelijk enkel 1 onafgewerkte tas in 2013 en een verzorgingsmatje, tuttenkoord en een te kleine Theo in 2016 op mijn teller. Ik heb wel veel gelezen, maar het is vooral boekenwijsheid.... En hoe gaan we t kind dan noemen ? Denk, denk, maar een naam kwam niet en dus raakte het blogidee opnieuw in de vergeethoek.

Tot eergisteren ... Kasper had instrijkbare naamlabels nodig en die maakte ik hier. Mijn kanjer koos een krokodil en een raket. En ik vond onverwacht ineens een naam...

Sew you later, alligator ! 

En de puzzel klopt.